المصادر فی شهادت سیدتنا الزهرا بنت رسول الله (ص)
ابن قتیبه دینوری فی الامامه و السیاسه :
و ان ابابکر رضی الله عنه تفقد قوما تخلفوا عن بیعته عند علی کرم الله وجهه فبعث الیهم عمر (فی روایه ان عمر جاء الی بیت فاطمه فی رجال من الانصار و نفر قلیل من المهاجرین) فجاء فناداهم و هم فی دار علی ، فابو ان یخرجوا فدعا بالحطب و قال : والذی نفس عمر بیده لتخرجن او لاحرفنها علی من فیها ، فقیل له : یا اباحفص ان فیها فاطمه فقال ان … فوقفت فاطمه رضی الله عنها علی بابها ، فقالت : لا عهد لی بقوم حضروا اسوا محضر منکم ، ترکتم رسول الله صلی الله علیه و سلم جنازه بین ایدینا ،و قطعتم امرکم بینکم ، لم تستامرونا ، و لم تردوا لنا حقا . فاتی عمر ابابکر ، فقال له : الا تاخذ هذا المتخلف عنک بالبیعه ؟ فقال ابوبکر لقنفذ و هو مولی له :اذهب فادع لی علیا ، قال : فذهب الی علی فقال له : ما حاجتک ؟یدعوک خلیفه رسول الله ، فقال علی : لسریع ما کذبتم علی رسول الله . فرجع فابلغ الرساله ، قال : فبکی ابوبکر طویلا ، فقال عمر الثانیه : لاتمهل هذا المتخلف عنک بالبیعه ، فقال ابوبکر رضی الله عنه لقنفذ ، عد الیه ، فقل له : خلیفه رسول الله (فی نسخه امیرالمومنین) یدعوک لتبایع ، فجاءه قنفذ ، فادی ما امر به ، فرفع علی صوته فقال : سبحان الله ؟ لقد ادعی ما لبس له ، فرجع قنفذ ، فابلغ الرساله ، فبکی ابوبکر طویلا ، ثم قام عمر ، فمشی معه جماعه ،حتی اتوا باب فاطمه ، فدقوا الباب ، فلما سمعت اصواتهم نادت باعلی صوتها : یا ابت یا رسول الله ، ماذا لقینا بعدک من ابن الخطاب و ابن ابی قحافه ،فلما سمع القوم صوتها و بکائها ، انصرفوا باکین ، و کادت قلوبهم تنصدع ، و اکبادهم تنفطر ، و بقی عمر و معه قوم ، فاخرجو علیا ، فمضوا به الی ابی بکر
عن ابوطالب علی بن انجب بن عبیدالله بن الخازن عن کتاب الامام برهان الدین ابی الفتح ناصر بن ابی المکارم المطرزی عن ابی المؤید ابن الموفق، انبانا علی بن احمد بن موسی الدقاق قال انبانا محمد بن ابی عبدالله الکوفی قال: انبانا موسی بن عمران عن عمه الحسین بن یزید النوفلی عن الحسن بن علی بن حمزه عن ابیه عن سعید بن جبیر عن ابن عباس قال: ان رسول الله صلی الله علیه و آله کان جالسا ذات یوم اذا اقبل الحسن فلما رآه بکی… ثم اقبلت فاطمه علیهاالسلام فلما راها بکی ثم قال: الی یا بنیه فاطمه. فاجلسها بین یدیه… فقال صلی الله علیه و آله والذی بعثنی بالنبوه واصطفانی علی جمیع البریه، انی و ایاهم لاکرام الخلائق علی الله عزوجل و ما علی وجه الارض نسمه احب الی منهم…
و اما ابنتی فاطمه فانها سیده نساء العالمین من الاولین والآخرین… و انی لما رایتها ذکرت ما یصنع بها بعدی؛ کانی بها و قد دخل الذل بیتها وانتهکت حرمتها و غصب حقها و منعت ارثها و کسر جنبها واسقطت جنینها و هی تنادی یا محمداه، فلا تجاب و تستغیث فلا تغاث…فتکون اول من یلحقنی من اهل بیتی و فتقدم علی محزونه مکروبه مغمومه مغصوبه مقتوله،یقول رسول الله صلی الله علیه و آله عند ذلک اللهم العن من ظلمها و عاقب من غصبها و ذلل من أذلها و خلد فی نارک من ضرب جنبها حتی القت ولدها فتقول الملائکه عند ذلک آمین.
مصادر حدیث :
۱٫ مسند احمد بن حنبل جلد ۴ صفحه ۳۲۹
۲٫ ینابیع الموده شیخ سلیمان حنفی ،صفحه ۱۷۰ طبع استانبول
۳٫ مقتل الحسین علامه خوارزمی جلد ۱ صفحه ۱۰۰
۴٫ فرائد السمطین علامه جوینی جلد ۲ صفحه ۶۷
فقال عمر لابی بکر ، رضی الله عنهما : انطلق بنا إلى فاطمه ، فإنا قد أغضبناها ، فانطلقا جمیعا ، فاستأذنا على فاطمه ، فلم تأذن لهما ، فأتیا علیا فکلماه ، فأدخلهما علیها ، فلما قعدا عندها ، حولت وجهها إلى الحائط ، فسلما علیها ، فلم ترد علیهما السلام ، فتکلم أبو بکر فقال : یا حبیبه رسول الله ! والله إن قرابه رسول الله أحب إلی من قرابتی ، وإنک لاحب إلی من عائشه ابنتی ، ” ، ولوددت یوم مات أبوک أنی مت ، ولا أبقى بعده ، أفترانی أعرفک واعرف فضلک وشرفک وأمنعک حقک ومیراثک من رسول الله ، إلا أنی سمعت أباک رسول الله صلى الله علیه وسلم یقول : ” لا نورث ، ما ترکنا فهو صدقه أرأیتکما إن حدثتکما حدیثا عن رسول الله صلى الله علیه وسلم تعرفانه وتفعلان به ؟ قالا : نعم . فقالت : نشدتکما الله ألم تسمعا رسول الله یقول : رضا فاطمه من رضای ، وسخط فاطمه من سخطى ، فمن أحب فاطمه ابنتی فقد أحبنی ، ومن أرضى فاطمه فقد أرضانی ، ومن أسخط فاطمه فقد اسخطنی ؟ “قالا : نعم سمعناه من رسول الله صلى الله علیه وسلم ، قالت : فإنی أشهد الله وملائکته انکما أسخطتمانی وما أرضیتمانی ، ولئن لقیت النبی لاشکونکما إلیه ، فقال أبو بکر : أنا عائذ بالله تعالى من سخطه وسخطک یا فاطمه ، ثم انتحب أبو بکر یبکی ، حتى کادت نفسه أن تزهق ، وهی تقول : والله لادعون الله علیک فی کل صلاه أصلیها ، ثم خرج باکیا فاجتمع إلیه الناس ، فقال لهم : یبیت کل رجل منکم معانقا حلیلته ، مسرورا بأهله ، وترکتمونی وما أنا فیه ، لا حاجه لی فی بیعتکم ، أقیلونی بیعتی . قالوا : یا خلیفه رسول الله ، إن هذا الامر لا یستقیم ، وأنت أعلمنا بذلک ، إنه إن کان هذا لم یقم لله دین ، فقال : والله لو لا ذلک وما أخافه من رخاوه هذه العروه ما بت لیله ولی فی عنق مسلم بیعه ، بعدما سمعت ورأیت من فاطمه . قال : فلم علی کرم الله وجهه حتى ماتت فاطمه رضی الله عنهما ، ولم تمکث بعد أبیها إلا خمسا وسبعین لیله
۱٫ الاموال صفحه ۳۱۹ تالیف ابوعبید (متوفای ۴۲۲هجری )
۲٫ الامامه و السیاسه مجلد ۱ صفحه ۱۸
۳٫ تاریخ یعقوبی مجلد ۲ صفحه ۱۳۷
۴٫ تاریخ طبری مجلد ۲ صفحه ۶۱۹ و جلد ۴ صفحه ۲۱۴
۵٫ عقد الفرید مجلد ۲ صفحه ۱۷۶ مجلد ۳ صفحه ۶۹
۶٫ میزان الاعتدال مجلذ ۳ صفحه ۱۰۹ تالیفعلامه ذهبی
۷٫ المغنی مجلد ۲ صفحه ۳۴۰ تالیف قاضی عبدالجبار معتزلی
۸٫ شرح نهج البلاغه مجلد ۲ صفحه ۶۴ و مجلد ۶ صفحه ۵۱ ابن ابی الحدید
۹٫ تاریخ الاسلام جلد ۳صفحه ۱۱۸ تالیف ذهبی
۱۰٫ کنز العمال مجلد ۵ صفحه ۶۲۳ حدیث ۱۴۱۱۳ تالیف متقی هندی
۱۱٫ من الحیاه الخلیفه عمر بن الخطاب صفحه ۱۸۰ تالیف عبدالرحمن احمد البکری
۱۲٫ انساب الاشراف مجلد ۱ صفحه ۵۸۶ تالیف بلاذری
۱۳٫ تاریخ ابوالفدا مجلد ۱ صفحه ۱۵۶
۱۴٫ اعلام النساء مجلد ۳ صفحه ۳۳ تالیف عمر کحاله
۱۵٫ لسان المیزان عسقلانی مجلد ۴ صفحه ۱۸۹
۱۶٫ مجمع الزوائد تالیف هیثمی مجلد ۵ صفحه ۲۰۳
عن الشعبی قال لما مرضت فاطمه أتاها أبو بکر الصدیق فأستئذن علیها فقال علی یا فاطمه هذا أبو بکر یستئذن علیک فقالت أتحب أن أأذن؟ قال نعم فأذنت له فدخل علیها یترضاها وقال والله ما ترکت الدار والمال والأهل والعشیره إلا لإبتغاء مرضاه الله ومرضاه رسوله ومرضاتکم أهل البیت ثم ترضاها حتى رضیت
البیهقی، احمد بن الحسین (متوفای ۴۵۸هـ) دلائل النبوه، ج ۷، ص ۲۸۱؛
البیهقی، احمد بن الحسین (متوفای ۴۵۸هـ) الاعتقاد والهدایه إلى سبیل الرشاد على مذهب السلف وأصحاب الحدیث، ج ۱، ص ۳۵۴، تحقیق: أحمد عصام الکاتب، ناشر: دار الآفاق الجدیده – بیروت، الطبعه: الأولى، ۱۴۰۱هـ.
فَهَجَرَتْهُ فاطمَهُ وَ لَمْ تُکَلِّمْهُ فی ذلِکَ حَتّی ماتَتْ، فَدَفَنَها عَلِیُّ لَیْلاً وَ لَمْ یُوذَنْ بِها اَبابَکْر : فاطمه‌ـ سلام‌اللّه علیها ـ از ابوبکر دوری کرد، و با او سخن نگفت تا از دنیا رفت، و علی‌ـ علیه السّلام ـ فاطمه‌ـ سلام‌اللّه علیها ـ را شبانه به خاک سپرد، و موضوع را به ابوبکر
شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۶، ص ۴۶ و ۴۷٫
تمامی حقوق سایت برای مجمع پیروان مهدی موعود(عج) محفوظ می باشد.