امام (ع) در این بخش اشاره به این موضوع دارند که هرگز حقیقت را کتمان نکردند یعنی هرگز مانع از چیزی که باید نشر پیدا کند نشده اند . وحقی راوارونه جلوه نداده اند . در ادمه به تبیین آیه اول سوره منافقون اشاره می شود و این موضوع بیان می گردد که خداوند درآن آیه شهادت به عدم صدق گفتارو عدم صدق در شهادت دادن منافقان به مسئله ی رسالت شهادت می دهد . را ادامه به مسئله ی دستور الهی مبنی بر انذار عشیره ی پیامبر(ص) توسطایشان اشاره می شود که در همان مجلس نیز امام علی (ع) به عنوان جانشینپیامبر منصوب می شود . درادامه اشاره می شود که آنچه باعث ورود به بهشت ویا سقوط در جهنم عمل انسان است و هیچ اتفاقی بی دلیل رخ نمی دهد . در بخشدیگر اشاره می شود که گناه هم در زمان انجام به انسان ضربه می زند و هموقتی که پرده ها فرو می افتد ضربه به انسان می زند . بدی خلق نمی شودبلکه قوه ای در مقابل حق را درک کند و آن را اختیار کند ولی خداوند بدیرا خلق نمی کند . در عمده ی موارد طرفداران حق کمتر هستند و اهل باطل بیشتر هستند و زبدگی اهل حق در همین جا خود را نشان می دهد .در بخشانتهایی اشاره به کشته شدن اهل حق به دست بدکاران می شود .
تمامی حقوق سایت برای مجمع پیروان مهدی موعود(عج) محفوظ می باشد.