دراین بخش به شورای شش نفره عمر اشاره می شود و اینکه دسته ی عبد الرحمنبن عوف تعیین کننده است و خلیفه از میان ایشان خواهد بود . در این اشارهمی شود که خلفا تعیین شده ی یکدیگر بودند این درحالی بود که خلیفه منصوبپیامبر (ص) از اقبال برخوردار نمی شود و روش پیامبر(ص) توسط جامعهپسندیده نمی شود لیکن روش خلفا در جامعه مورد پسند قرار می گیرد. اشارهمی شود که خلیفه دوم برای اعضای شورا نقاط ضعفی را برمی شمرد و نقطه ضعفیبرای علی ابن ابی طالب (ع) بیان نمی کند مگر حرص به خلافت که در جلسه قبلاشاره شد که این حرص ،حرص به هدایت مردم است که در پیامبر(ص) هم بود . دربخش دیگر به اصراف های دوران عثمان و نوع برخورد کارگزاران وی اشاره میشود . در بخشی دیگر مفسر بیان می دارد که حکومتهای پیش از امیر المومنین(ع) ضعف مفرط در عرصه فرهنگ داشتند که باعث شد نوعی انحطاط فرهنگی درجامعه گردیده بود . در ادامه بحث در پی پاسخ به سوال مطرح شده از سوی یکیاز مستمعین اشاره ای دوباره به مبحث مشروعیت و مقبولیت می شود . در بخشدیگر اشاره می شود که در مکتب امام (ع) هدف وسیله را توجیه نمی کند و اومصالح را در عمق تاریخ و برای تداوم مکتب و برای همیشه تفسیر می کند . دربخش آخر اشاره می شود که در مکتب امام (ع) نباید ظلم کرد و نباید ظلم راپذیرفت .
تمامی حقوق سایت برای مجمع پیروان مهدی موعود(عج) محفوظ می باشد.