در این بخش امام (ع) به این مطلب اشاره می فرمایند که در محظوری بزرگقرار گرفته اند که یک طرف رها کردن حق است ودر طرف دیگر به کشتن دادننزدیکان . در بخش دیگر از تفسیر این خطبه به دلایل کسانی که امام (ع) را از خلافت کنار گذاشتند و رد دلایل ایشان اشاره می شود .در ادامه شاره میشود خلافت علی ابن ابی طالب (ع) حقی بود که از جامعه ی بشری دریغ شد وبیشترین ضرر را ابنای بشر از این غصب متحمل شدند و اشاره می شود که علی(ع) مشاور اشد خلفای قبل است ولی با این حال وی را به منصب خلافت انتخابنمی کنند ویکی از دلایل ایشان این است که علی (ع) با دستور پیامبر برایدفاع از شریعت بزرگان عرب را کوچک نموده است و بعضی را به درک واصل کردهاست . و نیز اشاره می شود مخالفین مولی علی (ع) وی را محکوم می کنند کهعلی (ع) حب جاه و مقام دارد در حالی که نمی خواهند در کلام وی دقیق شوندو بعد قضاوت کنند . در بخش دیگر شارح می افزاید امام وقتی اوضاع را برایدخالت ولو حداقلی خویش مهیا می بیند جامعه را از فیض وجود خود محروم نمیکند و در حقیقت با جامعه ای که فرزندان او هستند لجبازی نمی کند . دربخشدیگر به این موضوع اشاره می شود که علی (ع) خود را باالفاظ فریب نمی دهندبلکه در مکتب او همه چیز استدلالی است و او در همه چیز کنکاش می کند .دربخش پایانی اشاره می شود که مردم به دلیل نبودن امام (ع) در راس امور ازحقوق مذهبی و بشری خود محروم بودند .
تمامی حقوق سایت برای مجمع پیروان مهدی موعود(عج) محفوظ می باشد.