الفاظ محمل هایی هستند که مفاهیم را با خود حمل می کنند البته گاهی استفاده کننده از الفاظ به دلیل نا آگاهی از بار مفهومی که آن الفاظ آنها را حمل می کنند در استفاده از کلمات سهل انگاری می کنند و ایشان را بجای یکدیگر بکار می برند.  لیکن وقتی کسی که جامعه وی را کارشناس و صاحب نظر می داند از الفاظ خاصی در موضوعی ویژه استفاده می کند و وقتی استفاده از لفظی در بین جریانی متداول و رایج شود موضوع کاملا متفاوت خواهد بود . یکی از واژگانی که برخی شخصیت ها و و طیف های سیاسی از آنها استفاده می کنند و اتفاقا این استفاده از روی غفلت و یا تغافل و مسامحه هم نیست , عباراتی مانند ((انقلاب ۵۷)) و ((جنگ۸ساله)) و.. است. بدنیست تا مختصری در باره این عبارات سخن بگوییم .

 اگر انقلاب را انقلاب ۵۷ بنامیم . در واقع این کار تلاش برای این است که اسلامیت را از انقلاب بزداییم که حاصل آن می شود عدم نگاه انقلابی به اسلام که در آن  تفکر چپ غلبه پیدا کرده و محوریت پیدا می کند  سخنی که چپ ها منافقین و.. به عنوان شاه بیت برخی مواضعشان از آن استفاده می کنند و آن انقلابی نبودن اسلام و در مقابل انقلابی بودن جریان چپ است که انقلاب را به سرنجام رسانده است و مذهبی ها فقط انقلابی را که در آن نقش محوری نداشته اند را دزدیده اند .

 اما کلید واژه ی مناقشه برانگیز دیگر  عبارت  »جنگ۸ساله« « جنگ تحمیلی »است که این عبارات همچون عبارت قبلی در راستای اسلامیت زدایی  از پدیده ای به نام دفاع است. دفاعی که بن مایه ی آن چیزی جز شعارهای اسلامی و مذهبی نبود تقدس زدایی از جبهه ها می تواند علل و نیز پیامد های مختلفی داشته باشد.

 در مصاحبه دکتر ابراهیم یزدی و حسین دهباشی می بینیم که ایشان صراحتا علت آغاز جنگ را تحریکات ایران علیه صدام می داند و برای آن  دلایلی را نیز ذکر می کند مثلا فعالیت های رادیویی ایران علیه صدام . که البته چنین تحریکات رادیویی  بعید است بتواند آتش جنگی را بیفروزد که زمان آن و نیز حجم آن موجب شده که در سده حاضر کم سابقه یا بی سابقه باشد .

استفاده از عبارت((جنگ۸ساله)) و امثال آن در مطلب منتشر شده از آقای بهزاد نبوی در شماره ۵۱ مجله مهر نامه نیز دیده می شود. و دکتر صادق زیبا کلام نیز مقدس بودن جنگ را عاملی می داند که مانع از بررسی های علمی آن می شود. و شاید نتیجه بررسی های علمی همان باشد که دکتر ابراهیم یزدی گفته است وآن چیزی جز این نیست که ما تحریک کننده عراق به حمله بودیم ،که اگر نتیجه علمی این باشد ما مقصر این جنگ هستیم. البته این دستاورد با قطعنامه ی سازمان ملل نیز همخوانی ندارد .

 اما دستاورد های مقدس نبودن دفاع ۸ ساله ملت ایران در مقابل بلوک شرق و غرب تضعیف گفتمان انقلابی گری با دیدگاه اسلامی است زیرا این دفاع مقدس به عنوان اقیانوس بیکرانی از تجارب ملی و مذهبی عاملی است که می تواند جوانان دهه های دور از آن روزهای سراسر رشادت را به ارزش هایی که گذشتگانشان برای آنها فداکاری کردند وفادار نگه دارد که شاید یکی از آنها ، وفاداری به خاک و سرخم نکردن مقابل قدرت های زور گوی بین المللی باشد. زیرا به قول اهل فن( بهترین دلیل برای امکان یک شی وقوع آن است) و ملت ایران به اتکا به مقدسات خود توانسته هجمه ی ناجوانمردانه ای که جهانیان ضد استقلالشان پی ریخته بودند را عقب برانند. پس بازهم می توان برای تحقق آرمان ایران مستقل و مقتدر به آموزه های دفاع مقدس استناد و مراجعه کرد. فرهنگی که امروز نیز با دفاع از ایران و ایرانی در کیلومتر ها دورتر مانند خونی حیاتبخش در رگ و پی این کشور جاری است. آنچه گفته شدمختصری بود از اثرات دفاع مقدس ایرانیان از آب خاک و اعتقادات خود این جنگ اثرات تربیتی فراوانی دارد که یکی از آنها اردو های راهیان نور است که برای خیلی ها سر منشا تغیرات بنیادین شده است. و نیز اردو های جهادی که که به تاسی از همان گفتمان جهاد و دفاع مقدس, جوانان  و پیران را به عرصه کار بی چشم داشت برای محرومینی که عده ای فقط شعار حمایت از آنها را سر می دهند می کشاند.

پس جنگ جنگ الفاظ نیست بلکه چالشی برروی مفاهیمی بنیادین است که دشمن سعی دارد آنها را با واژه گزینی و مرحله به مرحله جایگزین ارزش های حقیقی مردم ایران نماید.

از افراد دور از مسئولیت اینگونه سخنان بعید نیست زیرا ایشان شاید برای منافع زودگذر دنیایی خود طرفی از دفاع مقدس مردم ایران نبسته  باشند هرچند ایشان نیز امنیت و غرور ملی _البته اگر برایشان مهم باشد_ را از این رهگذر دارند ولی از منتخب مردم در ام القرای جهان اسلام سخنانی از آن دست معنایی خاص دارد .

تفاوتی که میان جنگ تحمیلی و دفاع مقدس وجود دارد تفاوتی است که شاید لبیرال ها از درک آن عاجز باشند در اینکه جنگ از لحاظ مادی تحمیلی بود مورد شک نیست لیکن دفاع مقدس مطلبی امری که مربوط به بعد مادی داستان نمی شود زیرا تقدس امری ماورایی است پس  هر جنگی مذموم نیست زیرا برخی از جنگ ها جهاد هستند و هر دفاعی هم پسندیده نیست زیرا برخی دفاع ها دفاع از امری نامشروع هستند. لیکن دفاع مقدس در مقابل جنگی تحمیلی به معنای این است که مردمی در مقابل عملی نامشروع،  بنا بر موازین مشروع خود به دفاع می پردازند که قطعا این دفاع هردفاعی نیست و این جنگ هرجنگی نیست و رنجی که در مردم در دفاع مقدس متحمل میشوند حتما نزد پروردگار ماجور است در حالی که صرف دفاع از هر چیزی اینگونه نیست .

فرهاد ملاامینی

دین اسلام آخرین برنامه مدونی است که خداوند رحمان برای هدایت انسان توسط خاتم پیامبران (ص) فرستاده است که این دین از آن رو که باید پاسخ گوی تمامی نیازهای بشر باشد و تمامی شئون زندگی او را اداره نماید دارای ۳ بخش کلی عقاید ,احکام و اخلاق است. اسلام عزیز در همین راستا یعنی جمیع جهات بودن او به حقوق افراد نسبت به یکدیگر و نسبت به خویش و البته نسبت به پروردگارشان پرداخته است. یکی از این حقوق حق همسران نسبت به یکدیگر است. اسلام برخلاف بسیاری از مکاتب که یا انسان بودن زن را به فراموشی سپرده یا زن بودن آن را , زن را انسانی کامل و در عین حال موجودی با قابلیت ها و نیاز های خاص خود می داند. همانطور که می دانیم مدعیان حقوق زن که امروزه با نام هایی مانند فمنیسم و امثال آن خود را معرفی می کنند دستاوردی جز نابودی خانواده ها و دورشدن هرکدام از زن ومرد از فطرت خویش نداشته است . با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی مردم ایران یکی از روش هایی که دشمنان برای ضربه به کیان خانواده های ایرانی برگزیدند مانور بر روی مسئله حقوق زن در اسلام بود در همین راستا متفکران بزرگ اسلامی نیز درصدد برآمدند تا با تبیین جایگاه فقهی و کلامی زن در اسلام این هجمه شیطانی را به عقب برانند لیکن در این میان اتفاقی نا مبارک رقم خورد؛ بیان یکطرفه ی حقوق زن و مراجعه مستقیم و بدون توجه به مباحث اطراف قضیه موجب شد تا اینگونه به نظر بیاید که زنان طبق قوانین اسلام هیچ وظیفه ای در زندگی ندارند و هر عملی از ایشان صادر می شود  لطف محض است حال موضوع هرگز اینگونه نیست و دین ساختاری بی منطق و احمقانه ندارد همانگونه که امام علی (ع) در مورد معرفی اعلام التقی در نهج البلاغه ایشان را که همان اهل بیت پیامبر هستند را افرادی به دور از بی منطقی و حماقت معرفی می نماید « ْ أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الْهُدَى وَ أَعْلَامُ السُّرَى لَیْسُوا بِالْمَسَایِیحِ‏ وَ لَا الْمَذَایِیعِ الْبُذُر[۱]»«آن مومنان چراغ های هدایت و نشانه های شب زنده داری هستند مفسده بر انگیز تمام و عیب شایع کن , احمق و بی منطق نیستند »

برای تبیین موضوع باید مطالبی را عرضه داشت درست است که فقه به ما می گوید زنان در خانه هر آنجه انجام می دهند مستوجب دستمزد هستند ولی این را احکام فقه می گوید که اگر قرار باشد هرچه احکام می گوید به منصه ی ظهور گذاشته شود باید بر تعدد زوجات هم صحه بگذاریم؛ درحالی که جامعه اسلامی ما این عمل را در رسانه ملی و… علنا خیانت معرفی می کند و در بسیاری از موارد این عمل را که معصوم (ع) هم مرتکب  شده است و بسیاری از امامان ما حاصل ازدواج مجدد پدرشان , معصوم خویش هستند را مساوی با خیانت قلمداد می کند. امامانی که وقتی از همه جا رانده و مانده می شویم به درگاه ایشان پناه می بریم  . براستی چگونه این تناقض قابل توجیه است؟که ما از کسانی کمک می خواهیم که عملا آنها را مرتکب خیانت می دانیم خیانتی که دارای قبح ذاتی است. از این موضوع بگذریم . پس به آنچه فقه می گوید در تمام جهات عمل نمی شود . در حالی که ما آن حقوق مذکوره برای خانم ها را محفوظ می دانیم می خواهیم بگوییم زندگی زناشویی صحن دادگاه نیست که هرکس حقوق خود را به میدان بیآورد و بگوید فلان کار وظیقه من هست و فلان چیز حق من . هرگز اسلام اینگونه نگاه نمی کند زیرا این نگاه بنیان خانواده را نابود می کند خانواده محل گذشت کردن,چشم بستن ,عفو کردن و مهربانی است. همانگونه که قرآن کریم می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ وَأَوْلَادِکُمْ عَدُوًّا لَکُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِنْ تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ[۲]»«اى کسانى که ایمان آورده‏ اید در حقیقت برخى از همسران شما و فرزندان شما دشمن شمایند از آنان بر حذر باشید و اگر ببخشایید و درگذرید و بیامرزید به راستى خدا آمرزنده مهربان است»

پس مرد زن دوم یا موقت نمی گیرد تا همسرش آزرده نشود.(بنابرعرف) و زن بابت اعمال منزل چیزی طلبکار نیست راستی فراموش کرده اید وقتی رسول خدا (ص) کارها را میان علی(ع) و فاطمه(س) تقسیم کرد و کار منزل را به زهرا(س) واگذار کرد. برای یادآوری ماجرای تسبیحات حضرت زهرا و علت آموزش آن توسط پیامبر (ص) به ایشان را می آوریم. شیخ صدوق می‏گوید: «از حضرت امیر مؤمنان روایت شده که آن حضرت به مردی از «بنی سعد» فرمود: آیا می‏خواهی از خودم و فاطمه برایت سخن بگویم؟!
حضرت فاطمه در خانه‏ ی من بود. او با مشک آب، آنقدر آب آورد که بند مشک در بدن او اثر کرد، آن قدر با آسیاب دستی کار کرد که دست‏هایش تاول زدند، آنقدر خانه را جارو زدند که لباسهایش تیره رنگ گردید و آنقدر زیر دیگ ،آتش روشن کرد که لباسهایش سیاه رنگ شد.
من به او گفتم: کاش نزد پدرت رسول خدا(ص) می‏رفتی و از او خادمی درخواست می‏کردی؟تا آن خادم عهده ‏دار اینکارها می‏شد. فاطمه(س) نزد پیامبر رفت. وقتی بر پیامبر(ص) وارد شد دید عده ‏ای با پیامبر گفتگو می‏کنند. از شرم و حیا چیزی به پدرش نگفت و برگشت.

پیامبر(ص) از آمدن فاطمه فهمید که با ایشان کاری دارد. فردا صبح زود پیامبر(ص) به خانه ما آمد .آن حضرت سلام کرد. جواب دادیم و گفتیم: علیکم‏ السلام یا رسول الله! بفرمائید.
آن حضرت آمد نشست و فرمود: دخترم فاطمه! دیروز چه کار داشتی که نزد من آمدی؟
فاطمه شرم کرد که جواب بگوید. من جواب دادم و گفتم: آنقدر آب آورده که بند مشک در بدن او اثر کرده، آن قدر آسیاب‏ دستی چرخانده که دستهایش تاول زده، آنقدر خانه را جارو زده که لباسهایش تیره گردیده و آنقدر آتش زیر دیگ روشن کرده که لباس‏هایش سیاه گردیده است، من به او گفتم که کاش نزد پدرت می‏رفتی و خادمی درخواست می‏کردی.

پیامبر اسلام(ص) فرمود: آیا نمی‏خواهید چیزی به شما یاد بدهم که از خادم بهتر است؟! هنگامی که می‏خواهید بخوابید، ۳۴ بار «الله اکبر»، ۳۳ بار «الحمدللّه» و ۳۳ بار «سبحان الله» بگوئید. فاطمه گفت: از خدا و پیامبر خدا راضی شدم.[۳]»

در این روایت پیامبر می توانست به حضرت فاطمه(س) بگوید تو وظیفه نداری کار کنی علی(ع) باید خادم یا کنیز بگیرد یا خودش کار کند ولی نفرمود چرا؟ چون خانواده محل این سخنان نیست و خانواده صحن دادگاه نیست. از طرفی جامعه ما که مرد یا زن یا هردو چند وعده کار می کنند تا ابتدائیات زندگی را فراهم کنند آیا بدهکار بودن دائم مرد و القاء این حس که تو هرچه کنی وظیفه ات است ولی طرف مقابل هرچه کند لطف می باشد کمکی به وضع ما می کند ؟ آیا اگر جوانی این را بشنود حاضر است در روز چند وعده کار کند زیر بار مهریه و…برود و در آخر هم بدهکار باشد؟ در حالی که انواع لذت ها در بیرون فراهم است و لازم هم نیست تعهدی بدهد. این گونه پرداختن به مباحث دینی یعنی ناقص گفتن حقایق دینی حتما آسیبی بیشتر از آنچه ما آنرا اصلاح می پنداریم دارد. گاهی سخنی می گوییم که اسلامی است ولی تمام اسلام نیست و همین تبلیغ ناقص دین بسیاری را بدبین می کند زیرا دین را بی منطق و صرفا امری ذهنی معرفی می کند .  

فرهاد ملاامینی