بهائیت عملی و نظری

در یکی از شبکه های سیما مستندی دیدم که در آن روحانی جوانی قصد داشت به صورت داوطلبانه و البته رایگان یکی از کلیه های خود را به کودکی ۸ ساله اهداء کند گروه مستند ساز نیز برای ثبت این واقعه با وی به بیمارستانی که قرار بود عمل پیوند در آن صورت بگیرد رفته بودند تا این واقعه ی انسان دوستانه را ثبت و ضبط کنند ولی ظاهرا این عمل روحانی جوان و نیز تیم مستند ساز برای عده ای که در بیمارستان بودند بسیار سنگین و غیر قابل تحمل بود ،ایشان بدون هیچ واهمه ای این روحانی جوان را به فضا سازی ،کار تبلیغاتی و ریا و … متهم می کردند و هر چقدر طلبه ی بیچاره قسم می خورد که این تیم نه از طرف من بلکه از به خواست خود و با انگیزه های فردی یا گروهی خود به انجا آمده اند. پیرمردی که معلوم نبود چه کاره بیمارستان است زیر بار نمی رفت و می گفت شما قصد تبلیغات دارید ،هرکس به اینجا آمده است برای معامله آمده شما چرا با این لباس این کار را می کنید و سخنانی از این دست . عده ای دیگر طلبه را متهم می کردند که او اگر می خواست برای این بچه کلیه پیدا کند، می توانست ۵۰ کلیه پیدا کند چرا خودش می خواهد کلیه بدهد؟ پس نیت خوبی ندارد! ظاهرا عده ای از پرسنل بیمارستان به مادر آن کودک گفته بودند که او وظیفه دارد کلیه خودرا بدهد و باید خرج درمان کودک را نیز بدهد زیرا او ۸۰ میلیون تومان از فلان نهاد گرفته است. حال سوال اینجاست که اولا: شما از کجا نیت این روحانی را دریافتید ؟دوما: او چگونه می توانست ۵۰ کلیه پیدا کند؟ مگر یک روحانی جوان چه امکانات یا سرمایه ای در دست دارد؟ ثالثا:شما با کدام سند می گویید که او ۸۰ میلیون پول گرفته است و سوالاتی از این دست که خودجای بررسی و کنکاش فراوان دارد .
اما از همه یاین سوالات که بگذریم باید این نکته را گفت اگر فردی با لباس روحانیت بخواهد کلیه خود را به کودکی اهدا کند و اصلا قصد تبلیغ و ترویج روحانیت شیعه را با این عمل خود داشته باشد، باید در میان مردم مسلمان مورد تشویق قرار گیرد یا توبیخ ؟ چه کسانی از ترویج روحانیت و محبوبیت روحانیت لطمه می بینند ؟ یکی از اهدافی که فرقه ی ضاله بهائیت و امثال آن با اسامی و کنش های متفاوت در طول تاریخ به دنبال آن بودند تضعیف جایگاه روحانیت در جامعه است؛ زیرا روحانیت در تمامی چالش هایی که برای استقلال و تمامیت ارضی ایران اتفاق افتاده همیشه جلودار بوده است که برای نمونه می توان به فتوای جهاد در جنگ های ایران و روس ،تحریم توتون و تنباکو ،انقلاب مشروطه ، انقلاب اسلامی ،جنگ تحمیلی و بسیار وقایع دیگر اشاره کرد که محقق گرامی مرحوم علی دوانی در کتابی به صورت مستوفی به نقش برجسته ی این قشر می پردازد.
سوال دیگر اینکه چگونه است وقتی از اقشار دیگر جامعه مانند ورزشکاران و هنرمندان و… عملی خیرخواهانه سر می زند کسی حمل بر ریاء نمی کند و حتی بازی فوتبال تیم هنرمندان بارها و بارها از سیما پخش می شود، ولی بایک روحانی اینگونه برخورد میشود و جالب اینکه از باب ارزشهای دینی او را می گزند و می گویند شما که این لباس را دارید چرا ریاء می کنید ؟ واقعا ملاک ریاء چیست ؟ اگر ریاء یک کلید واژه ی دینی است پس اهل علم می توانند ریاء را با معیارهایی که دارند شناسایی کنند.یعنی هرعملی که به صورت علنی انجام پذیرد ریاء نیست زیرا قرآن کریم امر به صدقه را هم سری و هم علنی تجویز نموده است برای نمونه می توان به آیه « وَالَّذِینَ صَبَرُواْ ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَهَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِیَهً وَیَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَهِ السَّیِّئَهَ أُوْلَئِکَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ»« و کسانى که براى طلب خشنودى پروردگارشان شکیبایى کردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشکارا انفاق کردند و بدى را با نیکى مى‏زدایند ایشان راست فرجام خوش سراى باقى» و آیاتی مانند ۳۱ سوره ابراهیم .۹ فاطرو… اشاره نمود .
بگذریم ، پس باید این را گفت که در جبهه ی دشمن بودن و با دشمن بودن حتما نیازمند این نیست که در شناسنامه ما درج شود مثلا بهائی یا وهابی و … بلکه وقتی ما عملا باعث تقویت جبهه ی ایشان شدیم حتما از آنها هستیم باید به یاد داشته باشیم که امام خمینی (ره) فرمودند: اسلام منهای روحانیت توطئه است .