در این بخش در مورد نبی مکرم اسلام (ص) و قرآن کریم بحث می شود . در ابتداء به سوالی پیرامون تحدی قرآن کریم پاسخ داده می شود . در بخشی از بیان این خطبه به جایگاه امیرالمومنین (ع) اشاره می شود که پیامبر اکرم ایاشان را به ماه تشبیه کرده است .در این بخش از خطبه به اوضاع و احوال زمان ظهور نبی مکرم اسلام اشاره می شود و مراتب شرک بیان می شود .در اینبخش به مقام منیع و درجه رفیع حضرات ال الله (علیهم صلواه الله اجمعین ) و معرفت خاص ایشان نسبت به خداوند کریم اشاره می شود و اینکه شناخت خداوند منوط است به استفاده کردن از مبانی معرفتی اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) واگر غیر از این راه انتخاب شود موجب خواهد شد که ما در مورد خداوند دچار اشتباه شویم و به او صفاتی را نسبت دهیم که شایسته او
نیست . در بخش دیگراز بیان این خطبه به مسئله رجعت اشاره می شود و اشاره به توطئه ای که در آن رحلت نبی مکرم اسلام (ص) را منکر شدند و گویی امام علی (ع) در صدد پاسخگویی به این سوال مقدر و بیان عقیده ی خود در این بابهستند . در ادامه نقد نظریه صامت بودن دین و تکثرگرایی در دین پرداخته می شود .در ادامه اشاره ای به حدیث قرطاس نیز می شود و بخش پایانی که به ژرفای قرآن کریم اشاره می شود و اینکه قرآن دارای محکم ومتشابه و ناسخ ومنسوخ و… است و فهم بطون آن بدون تمسک به مفسرین حقیقی آن قابل درک نیست .
تمامی حقوق سایت برای مجمع پیروان مهدی موعود(عج) محفوظ می باشد.